Armoede is een begrip dat moeilijk te definiëren is. Definities zijn onderhevig aan (politieke) keuzes die bepalen hoe cijfers geduid worden en veranderen door de tijd. Daarbij gaat met name relatieve armoede om een gevoelsbeleving, het gevoel niet mee te kunnen doen met dat wat gangbaar is in de samenleving. Dit maakt het lastig om armoede te vergelijken, tussen landen maar ook door de tijd heen. Spreken over armoede in Nederland kan slim zijn als je een punt wilt maken, het spreekt immers tot de verbeelding, maar het blijft altijd belangrijk goed na te denken over wat je hieronder verstaat. Op deze pagina lees je meer over de complexe aard van armoede. Wanneer ben je absoluut arm, en wanneer relatief? Hoe wordt naar het ontstaan van armoede gekeken en hoe kijken onze verschillende overheidsorganen naar deze problematiek? Wanneer wordt armoede een generatie probleem?

Hulpvragers kunnen om allerlei redenen moeite hebben met financiële zaken. Obstakels kunnen door tekortkomingen in basisvaardigheden – zoals lezen, schrijven en rekenen – ontstaan. Onder de basisvaardigheden worden ook digitale vaardigheden geschaard. Regelmatig komen schrijnende praktijkvoorbeelden aan het licht, van fraude of uitbuiting van ouderen: mensen die de weg in digitale zaken niet goed weten en sterk afhankelijk zijn van hulp. Voor vrijwilligers is het van belang om aandachtig en met tact met zulke situaties om te gaan, gezien gevoelens van schaamte spelen een belangrijke rol kunnen spelen. Op deze pagina lees je hoe je hierin afstemt en coördineert.